"Η ιστορία της Ιεράς Μητροπόλεως Γόρτυνος & Μεγαλοπόλεως" Οι Επίσκοποι και Μητροπολίτες της.

Από την Ιερά Μητρόπολη Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κυκλοφόρησε το βιβλίο με τίτλο "Η ιστορία της Ιεράς Μητροπόλεως Γόρτυνος & Μεγαλοπόλεως" Οι Επίσκοποι και Μητροπολίτες της. Στις 200 σελίδες του το βιβλίο γραμμένο από τον Αρχιμανδρίτη π. Ιακώβου Κανάκη, Πρωτοσύγκελου Ι. Μ. Γόρτυνος & Μεγαλοπόλεως και με πρόλογο του Μητροπολίτη  Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως  Ιερεμία Φούντα. Αναφέρεται στην ιστορία της Μητρόπολης  Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως, στους Επισκόπους - Μητροπολίτες που εργάσθηκαν για την πνευματική ανύψωση

του ποιμνίου τους. Ο συγγραφέας του βιβλίου με ιδιαίτερο ζήλο χρησιμοποίησε πλούσια βιβλιογραφία και μαρτυρίες  στην έρευνά του και εμπεριστατωμένα έδωσε ένα αξιόλογο βιβλίο καταγραφής της επαρχίας  Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως. Το βιβλίο περιέχει πολλές φωτογραφίες που βοηθούν τον αναγνώστη, όπως και επιστολές του Φώτη Κόντογλου.

Τα έσοδα από τις πωλήσεις του βιβλίου θα διατεθούν για τις ανάγκες των γερόντων, απόρων και για τα συσσίτια για τους φτωχούς της επαρχίας  Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως.

Τέλος να αναφέρουμε ότι το βιβλίο αφιερώνεται στον ιστορικό και συγγραφέα Τάσο Α. Γριτσόπουλο που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή.

ΟΜΗΡΟΣ (Ιλιάς) του ΠΟΛΥΒΙΟΥ Π. ΜΑΡΓΙΑ

Β Ι Β Λ Ι Ο Κ Ρ Ι Σ Ι Α

Από τον ΛΕΥΤΕΡΗ ΤΖΟΚΑ*

ΟΜΗΡΟΣ (Ιλιάς)

του ΠΟΛΥΒΙΟΥ Π. ΜΑΡΓΙΑ

"Ο Διαχρονικός Δάσκαλος"

ΈΣΚΥΨΕ με πολλή αγάπη, σεβασμό και μεράκι στην «Ιλιάδα» του Ομήρου, ο κ. Πολύβιος Π. Μαργιάς, ανώτατος στρατιωτικός της Πολεμικής Αεροπορίας και μέλος της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών, αλλά και σε άλλα αρχαία κείμενα που αναφέρει στη Βιβλιογραφία του, για να μας φέρει στο φως το ξεχωριστό έργο του με τίτλο «ΟΜΗΡΟΣ (Ιλιάς) – Ο Διαχρονικός Δάσκαλος». Είναι σε πολύχρωμο εξώφυλλο, μεγάλο σχήμα 8ον κι έχει 528 σελίδες. Το βιβλίο του ο συγγραφέας κ. Πολύβιος Π. Μαργιάς αφιερώνει στον πατέρα του Παναγιώτη, «τον πρώτο διδάξαντα, τα ορθά και χρήσιμα, για μένα και την Ελλάδα∙ αλλά και στης γνώσεως τα μονοπάτια με οδήγησε.

Και στη Μάνα μου Αντιόπη, η οποία με δίδαξε αντρίκια να σκέπτομαι και να φέρομαι», θα μας πει στην πρώτη σελίδα και θα συμπληρώσει: «Ευχαριστώ από καρδιάς, τον γιο μου Παναγιώτη – Εύανδρον για την πολύτιμη βοήθειά του, τη γυναίκα μου Χάρη και τον έτερον γιο μου Φιλοποίμενα για την συμπαράστασή τους! Τις γας Ομηρείοις αντιφέροιτο λόγοις». Διαπίστωση: Στην Οικογένεια Μαργιά περισσεύουν τα αρχαιοελληνικά ονόματα. Νάναι όλοι τους καλά!...

ΕΣΚΥΨΑ κι εγώ στο πολυσέλιδο έργο του κ. Πολύβιου Μαργιά καθώς ανακαλύπτω στα περιεχόμενα ότι θα μελετήσουμε 118 θέματα. Όλα μέσα απ’ την «Ιλιάδα» του Ομήρου, που με περισσή χάρη και εδραιωμένη θέση τεκμηριώνει τα γραφόμενά του. 

Τα «Λόγια του Συγγραφέως» εστιάζουν την προσοχή μας: «Όταν έγινα 13 ετών και παρακολουθούσα την Β΄ τάξη του Γυμνασίου Τριπόλεως, ευρήκα, κάποια ημέρα, ένα ωραίο βιβλίο επάνω στο τραπέζι του σαλονιού του πατρικού σπιτιού μας. Το άνοιξα με λαχτάρα να ιδώ τι ήταν και είδα στο πρώτο εσωτερικό φύλλο (το εξωτερικό δεν είχε τίτλο) «ΟΜΗΡΟΥ ΙΛΙΑΣ», τα έχασα! Ποιός άραγε είχε βάλει εκεί το βιβλίο; Ποιός το διάβαζε; Από το Δημοτικό είχα μάθει αρκετά πράγματα από τον δάσκαλο, για εκείνο τον πόλεμο και από ιστορίες, που έλεγε ο πατέρας μας τις χειμωνιάτικες νύχτες. Αχιλλεύς, Αγαμέμνων, Αίας, Νέστωρ, Οδυσσεύς, Πρίαμος, Έκτωρ, Πάρις, Αινείας, κυκλοφορούσαν με θαυμασμό μέσα στα μονοπάτια της ΜΝΗΜΗΣ!».

ΑΝΑΔΡΟΜΗ στα χρόνια εκείνα κάνουμε κι εμείς σήμερα, μεσ’ απ’ το καλό βιβλίο του κ. Πολύβιου Π. Μαργιά που λέει: «Θέλω να πιστεύω, πως ο Όμηρος στα έπη του, απεικόνισε, συμπυκνωμένη, όλη την παράδοση και ΓΝΩΣΗ, της ανθρώπινης ζωής και σκέψης, αφήνοντας ένα ολοκληρωμένο Αρχείο – Βιβλίο Ευαγγέλιο, για τους ερχόμενους…».

ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ της Ιλιάδας, οι συνήθειες, οι κακοδαιμονίες, οι Θεοί, οι Ημίθεοι, οι Ομηρικές προτάσεις και λέξεις, το αρχαίο κείμενο με την εξήγησή του, περνούν μέσα από το έργο του κ. Πολύβιου Μαργιά. Είναι χρήσιμο ανάγνωσμα και πιστεύω να χρησιμεύσει στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο για τα Σχολικά Αναγνώσματα, απ’ την περιεκτικότητά του. Συμπληρώνει ακόμη με φωτογραφίες. Τον Θείο Όμηρο, τη Μούσα και τις πόλεις με τους αρχηγούς που πήραν μέρος στον Τρωικό Πόλεμο καταγράφει. Αλλά και τα καράβια τους στην πολιορκία. Είναι χρήσιμο το βιβλίο του κ. Πολύβιου Π. Μαργιά, απ’ την πρωτοτυπία του. Θα μάθει πολλά ο αναγνώστης που θα σκύψει, στη μελέτη, θα έχει μεγάλο το όφελος!...

Τα Ομηρικά Έπη πάντα ελκύουν….

ΛΕΥΤΕΡΗΣ Β. ΤΖΟΚΑΣ

Πρόεδρος Ε. ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ

http://arkadika.blogspot.com/2010/11/blog-post_15.html

Κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο της Ράνιας Γέροντα

Ένα οδοιπορικό στην παραλίμνια Ελβετία. Από το Λουγκάνο στη Λουκέρνη και το Σαιν Μόριτζ, τη Ζυρίχη και τη λίμνη Maggiore. Σαν μια ανάσα φρέσκου αέρα η Ελβετία αναζωογονεί την πεσμένη ψυχική και πνευματική διάθεση.

Αγώνας για την διατήρηση της ελληνικής γλώσσας στην Αυστραλία

Σιγά, σιγά επαναπαυμένοι στα κεκτημένα δικαιώματα, ανακαλύπτουμε ότι η επανάπαυση έχει σαν αποτέλεσμα το βραβείο της ετικέτας λήξης.

Η εφημερίδα “Νέος Κόσμος” ξεκινά εκστρατεία συγκέντρωσης υπογραφών, που θα σταλούν στην υπουργό Παιδείας και θα κατατεθούν στο εθνικό Κοινοβούλιο από τους ομογενείς μας πολιτικούς. Αναφερόμενος στη συγκεκριμένη εκστρατεία, ο ομογενής εκπαιδευτικός και σχολιαστής, Κυριάκος Αμανατίδης, αναφέρει μεταξύ άλλων: “Εμείς, στην ελληνική παροικία της Μελβούρνης, αρεσκόμαστε να επαναλαμβάνουμε κάθε τόσο, και να καμαρώνουμε, όταν πολιτικοί επισκέπτες από την Ελλάδα μας διαβεβαιώνουν, ότι η Μελβούρνη είναι η τρίτη σε ελληνικό πληθυσμό πόλη. Καλό είναι να καμαρώνουμε για τον όγκο, και την ελληνικότητα, της ομογένειας της Μελβούρνης. Όμως, θα ήταν ακόμη καλύτερο, αν τα εγκωμιαστικά μας λόγια συνοδεύονταν και από συντονισμένες ενέργειές μας, από τη μια για τη διασφάλιση των κεκτημένων, και από την άλλη για την επαύξησή τους στο μέλλον.
Το ότι σήμερα καλούμαστε σε κινητοποίηση, για να αποτρέψουμε τον ολοκληρωτικό εξοβελισμό της γλώσσας μας από τα δημόσια σχολεία της Αυστραλίας, έρχεται ως επιβεβαίωση της τέλειας αδράνειάς μας στο άμεσο παρελθόν. Με τον ενθουσιασμό και το δυναμισμό που διέκρινε την παροικία μας στις δεκαετίες του 1970 και 1980, και στις αρχές της δεκαετίας του 1990, η ελληνική γλώσσα είχε εισαχθεί σε μεγάλο αριθμό σχολείων της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, καθώς και σε όλα πανεπιστήμια της Μελβούρνης. Την περίοδο εκείνη, η ελληνική παροικία, ως η δεύτερη σε αριθμό μη αγγλοσαξονική εθνοτική ομάδα, μετά την ιταλική, είχε αξιοποιήσει τις ευκαιρίες που άρχισαν να παρουσιάζονται, με αποτέλεσμα η γλώσσα μας να έχει πάρει επάξια τη θέση της στα σχολικά προγράμματα. Εκείνη η περίοδος θα μπορούσε να είχε χαρακτηρισθεί ως η χρυσή τριακονταετία της ελληνομάθειας.
Η πτώση στον αριθμό των δημοσίων σχολείων που προσφέρουν προγράμματα ελληνικής γλώσσας, αλλά και στον αριθμό των μαθητών που τα παρακολουθούν, γίνεται αισθητή, όταν δούμε τα ακόλουθα στοιχεία που έχω στη διάθεσή μου. Το 1991 στη Βικτώρια η ελληνική γλώσσα διδασκόταν σε 38 Δημοτικά σχολεία και σε 49 Γυμνάσια, σύνολο 87 σχολεία, με 7.347 μαθητές και στα δύο επίπεδα. Το 2008 οι αντίστοιχοι αριθμοί ήταν 17 δημοτικά σχολεία και 8 Γυμνάσια, σύνολο 25 σχολεία, με 3.892 μαθητές και στα δύο επίπεδα. Τα στοιχεία αυτά πρέπει να μας απασχολήσουν ως παροικία, ώστε να διερευνήσουμε τα αίτια που οδήγησαν σε αυτήν την πτώση, αν θέλουμε να λάβουμε όχι μόνο προληπτικά μέτρα για την αποφυγή περαιτέρω απωλειών, αλλά και πρωτοβουλίες για αποκατάσταση των προηγουμένων επιτευγμάτων.
Η ελληνική γλώσσα έχει σχεδόν εξοβελιστεί από τα δημόσια σχολεία, για να δώσει τη θέση της σε γλώσσες όπως η Γαλλική, η Γερμανική, η Ιαπωνική, η Κινέζικη, η Ινδονησιακή, η Κορεάτικη, και η Βιετναμέζικη. Και όμως, σύμφωνα με την απογραφή πληθυσμού του 2006 από τη Στατιστική Υπηρεσία Αυστραλίας, η ελληνική είναι μεταξύ των πρώτων γλωσσών που ομιλούνται στο σπίτι, παράλληλα με την Αγγλική. Στη Βικτώρια 20% του πληθυσμού ομιλεί και μια άλλη γλώσσα στο σπίτι, εκτός της Αγγλικής. Για όλες τις ηλικίες, η ελληνική έρχεται τρίτη μεταξύ των ξένων γλωσσών που ομιλούνται στο σπίτι. Αυτό δείχνει πως για τις ελληνικές οικογένειες η διατήρηση της ελληνικής γλώσσας έχει μεγάλη σημασία. Και όμως, τα κρατικά σχολεία δεν λαμβάνουν υπόψη τους αυτήν την επιθυμία των Ελλήνων γονέων, επιλέγοντας γλώσσες όπως η Γαλλική, η Γερμανική, η Ιαπωνική, η Ινδονησιακή και η Κορεάτικη, που δεν είναι παροικιακές γλώσσες, αλλά επιλέγονται για εμπορικούς λόγους ή λόγω της γεωγραφικής θέσης των χωρών προέλευσής τους.
Με άλλα λόγια, επειδή είναι ασιατικές γλώσσες. Παρόλο που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε αυτούς τους παράγοντες, κρίνω πως είναι απαράδεκτο η Πολιτεία της Βικτώριας, αλλά και η Αυστραλία ως χώρα, να παραβλέπει το καίριο ενδιαφέρον της τρίτης μεγαλύτερης εθνοτικής ομάδας για τη διατήρηση της γλώσσας της. Όταν σε αυτόν το λόγο προσθέσουμε και τη διαχρονική επίδραση της ελληνικής γλώσσας επί της Αγγλικής, διαπιστώνουμε πως υπάρχει και ένας σημαντικός γλωσσολογικός λόγος για τη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας.
Εδώ αξίζει να μεταφέρω απόσπασμα από το βιβλίο του Καθηγητή Γιώργου Καναράκη "ΔΙΑΓΛΩΣΣΙΚΕΣ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΚΗ ΚΑΙ Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ" … εκεί που η επίδρασή της Αγγλικής αποκαλύπτεται με εντυπωσιακή θαλερότητα αλλά και διαχρονικότητα είναι το λεξιλογικό επίπεδο. Βεβαίως δεν υπάρχει αμφιβολία πως η Λατινική επίδραση υπερτερεί της Ελληνικής σε διάρκεια και έκταση.
Από την άλλη όμως πλευρά θα πρέπει να εγγράψουμε στο ενεργητικό της ελληνικής γλώσσας το ότι στις ανθρωπιστικές επιστήμες και σε πολλούς άλλους εξειδικευμένους τομείς γνώσης, η Ελληνική έχει προσφέρει αφενός δάνεια ύψιστης αξιολογικής βαρύτητας, αφετέρου, στους τομείς αυτούς, την πλειονότητα των όρων σε σύγκριση με τη Λατινική (όπως και με κάθε άλλη γλώσσα), και ως εκ τούτου, περισσότερο από τη Λατινική, έχει καταστεί η γλώσσα της επιστήμης (ιατρικής, βοτανολογίας, ζωολογίας, κ.ά.), της ιστορίας, της φιλοσοφίας, της λογοτεχνίας, των τεχνών, κ.λπ. Επιπροσθέτως, εκτός από την καθαρά άμεση επίδραση της Ελληνικής (δάνεια σε ανεξάρτητη και εξαρτημένη μορφή), ένας μεγάλος αριθμός λατινικών, καθώς και λατινογενών (συχνά από τη Γαλλική) λέξεων και μικρότερων λεξικών στοιχείων που έχουν εμπλουτίσει την Αγγλική είναι ελληνικής προέλευσης, αν και από παρερμηνεία συχνά πιστώνονται εσφαλμένα στη Λατινική’.
Η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας στα σχολεία της Βικτώριας, αλλά και της Αυστραλίας γενικά, δεν επιβάλλεται μόνο για δημογραφικούς λόγους, δηλαδή επειδή η ελληνική παροικία είναι τρίτη σε αριθμό εθνοτική ομάδα στην Αυστραλία, αλλά και για καθαρά γλωσσολογικούς λόγους. Οι μαθητές, και όχι μόνο ελληνικής καταγωγής, που διδάσκονται την ελληνική γλώσσα, δεν μαθαίνουν μόνο μια δεύτερη γλώσσα, αλλά αποκτούν και δεξιότητες που τους βοηθούν στην καλύτερη κατανόηση δύσκολων όρων της Αγγλικής, καθώς επίσης και καλύτερη εκτίμηση του πολιτισμικού της υπόβαθρου. Γιατί όταν οι μαθητές εξοικειωθούν με τις ελληνικές ρίζες λέξεων, όπως democracy, plutocracy, philosophy, tragedy, drama, theatre, comedy, theology, economy, ecosystem, και τόσες άλλες, θα αποκτήσουν μια νέα προοπτική της αγγλικής γλώσσας.
Στην κινητοποίηση για την προώθηση της γλώσσας μας στα κρατικά σχολεία, θα πρέπει να αξιοποιήσουμε όλα τα στοιχεία, ιστορικά, δημογραφικά, γλωσσολογικά, πολιτιστικά, κ.λπ., τα οποία θα πείσουν τους υπεύθυνους για τη λήψη αποφάσεων πως κίνητρό μας δεν είναι μόνο συναισθηματικοί λόγοι, αλλά και καθαρά εκπαιδευτικοί και πολιτιστικοί. Γι’ αυτό, δεν πρέπει να μιλάμε απλώς για τη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας, αλλά για μάθημα ελληνομάθειας, με όλη την πολυεδρικότητα και διαχρονικότητα που ο όρος αυτός υποδηλώνει”.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ, Σ. Χατζημανώλης
http://www.voiceofgreece.gr/omogeneiako-deltio/agonas-gia-tin-diatirisi-tis-ellinikis-glossas-stin-aystralia.htm

"Το Σύγχρονο Ανθρωπορυχείο: Διεθνείς Σχέσεις" του Παναγιώτη Καραφωτιά

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

"Το Σύγχρονο Ανθρωπορυχείο: Διεθνείς Σχέσεις"
του Παναγιώτη Καραφωτιά
Εκδόσεις: Γκοβόστη, Αθήνα 2010

Σήμερα οι διεθνείς σχέσεις διαμορφώνονται από κρατικούς, παρακρατικούς ή ιδιωτικούς φορείς, που παίζουν την ελπίδα στο παγκόσμιο χρηματιστήριο, εκεί όπου ξεπουλιέται από τους προνομιούχους για λόγους κερδοσκοπίας, στο πλαίσιο πολεμικών συγκρούσεων, κοινωνικού αποκλεισμού, τρομοκρατίας, εγκληματικότητας, προσφυγιάς και εμπορίας ανθρώπων, όπλων, ναρκωτικών, επιδημικών ιών και όποιου άλλου δεινού περιέχει το «Κουτί της Πανδώρας».

Ο συγγραφέας, με ενάργεια, παρρησία και αίσθημα υπευθυνότητας, πραγματεύεται επίκαιρα και καίρια θέματα, όπως είναι η διαχείριση του φόβου και της ισχύος, η θρησκευτική βία, η διαφθορά και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Καταγγέλλει τους πολέμους στη Γιουγκοσλαβία και στο Ιράκ και αναφέρεται στην παρούσα οικονομική κρίση, στην ειρηνική διευθέτηση των διενέξεων, στο διεθνές έγκλημα της γενοκτονίας, στη διεθνή τρομοκρατία και στον παγκόσμιο αφοπλισμό.
Παρουσιάζει το ρόλο του ΟΗΕ σε σχέση με τα περιβαλλοντολογικά προβλήματα, την αειφόρο ανάπτυξη και τις φυλετικές διακρίσεις, ενώ δεν παραλείπει να θίξει ευαίσθητα θέματα όπως είναι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα άτομα με ειδικές ανάγκες και ο σεξισμός εις βάρος των γυναικών.
Ασχολείται, επίσης, με την παγκοσμιοποίηση και τη διεθνή νομιμότητα, τον Τρίτο Κόσμο και την Ευρώπη, την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, το ρόλο των ΜΜΕ, τη διεθνή διάσταση του ελληνικού εμφύλιου, καθώς και με την απειλή μιας νέας παγκόσμιας σύρραξης που πλανάται πάνω από το σύγχρονο κόσμο.
Καλοτάξιδο να είναι το βιβλίο του εκλεκτού συμπατριώτη μας Αρκά  Παναγιώτη Καραφωτιά και συνεργάτη μας στην εφημερίδα "Αρκαδικό Βήμα".
                                                      
                                                                           * * *
Βιογραφικό του συγγραφέα
Ο Παναγιώτης Ι. Καραφωτιάς γεννήθηκε στις Κολλίνες Αρκαδίας. Σπούδασε στην Αμερική και στη Γαλλία. Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών (ΒS) του Πανεπιστημίου του Ιλινόι, αριστούχος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων (ΜΑ) του Πανεπιστημίου της Νέας Yόρκης και απόφοιτος του Τρίτου Κύκλου Κοινωνικής και Οικονομικής Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου Παρισίων (IEDES).
Εργάστηκε στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα σε σημαντικές θέσεις και, επιπλέον, διετέλεσε επί είκοσι τρία χρόνια Σύμβουλος και Διευθύνων Σύμβουλος στο Γραφείο του ΟΗΕ για την Ελλάδα, την Κύπρο και το Ισραήλ.
Μεταξύ άλλων ανέλαβε την πρωτοβουλία συνεργασίας του ΟΗΕ με Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, και ιδιαίτερα με τα ειρηνιστικά κινήματα.
Από το 2001 είναι Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων (και από το 2003 πρόεδρος του Τομέα) στο Πανεπιστήμιο Ινδιανάπολης στην Αθήνα.

Έχει συγγράψει δύο επιστημονικά βιβλία, το ΟΗΕ: Ο Μέγας Παρεξηγημένος (Εκδόσεις Γκοβόστη) και το Επισημάνσεις σε Καίρια Διεθνή και Εθνικά Θέματα, καθώς και έξι βιβλία ποίησης και ένα πεζό.

Επίσης, έχει δημοσιεύσει δεκάδες άρθρα στον ελληνικό Τύπο και έχει πραγματοποιήσει πολυάριθμες διαλέξεις για διεθνή θέματα. Έχει τιμηθεί για το έργο του στον ΟΗΕ και τα Γράμματα σε εθνικό, αλλά και διεθνές, επίπεδο.

*από το: http://entertainment.in.gr/html/ent/850/ent.85850.asp

*δείτε επίσης στην εφημερίδα "Αρκαδικό Βήμα" :

"Παρουσίαση των δυο βιβλίων του Παναγιώτη Ι. Καραφωτιά στον «ΠΑΡΝΑΣΣΟ», Πλατεία Καρύτση"

http://arkadiko.blogspot.com/2010/06/blog-post_04.html

* όπως και στην  έντυπη μορφή της εφημερίδας "Αρκαδικό Βήμα" αρ. φύλλου 214 - Μάιος 2010, σελ. 8

Kυκλοφόρησε το 3ο τεύχος της μαθητικής εφημερίδας 3ο ΓΕΛ Καλλιθέας με πλούσια ύλη

Σας προσκαλούμε να περιηγηθείτε στην ιστοσελίδα του ...
3o ΓΕΛ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ -

http://3lyk-kallith.att.sch.gr/GINAME_THEMA_3.pdf


Δοϊράνης 176,  176 73  Καλλιθέα.
τηλέφωνο, Φαξ: 210 9560105 210 9560105.
e- mail: mailto:mail@3lyk-kallith.att.sch.gr

http://3lyk-kallith.att.sch.gr/

Εκδόσεις Αϊβαλή κοντά στον συγγραφέα και τον ανα-Γνώστη από το 1988...

Kυκλοφόρησε το 4ο τεύχος του ετήσιου περιοδικού «Αφιέρωμα» της Ελληνογαλλικής Σχολής “SAINT-PAUL”

  
  Ιστορικοί Αθλητικοί Σύλλογοι Πειραιά από το «SAINT-PAUL»

Κυκλοφόρησε το 4ο τεύχος του ετήσιου περιοδικού «Αφιέρωμα» της Ελληνογαλλικής Σχολής “SAINT-PAUL”, στις 15 Μαρτίου 2010 που αναφέρεται στους Ιστορικούς Αθλητικούς  Συλλόγους του Πειραιά.

Οι Σύλλογοι που σταχυολογούνται στο «Αφιέρωμα», χάρη στην πολυετή παρουσία τους στα αθλητικά δρώμενα και την παρεπόμενη φήμη τους, που ξεπερνά την πόλη του Πειραιά και ανάγεται σε πανελλήνιο, πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, λαμπρύνουν τον αθλητισμό και κάνουν τους Πειραιώτες υπερήφανους για τη συμβολή τους στην προβολή των αθλητικών ιδεωδών.

Περισσότερες πληροφορίες για τη δωρεάν διάθεση του περιοδικού στα τηλέφωνα της Σχολής:
τηλ.: 210 45 11 954 210 45 11 954

Παρουσίαση του λευκώματος του Δήμου Γόρτυνος με τίτλο «Η Διαμαντόπετρα του Μωριά»

 Π ρ ό σ κ λ η σ η

Ο Δήμαρχος Γόρτυνος Κων/νος Μιχόπουλος

και το Δημοτικό Συμβούλιο

Σας προσκαλούν την Κυριακή 21 Μαρτίου 2010
 και ώρα 18:00 μ.μ.,

στο ξενοδοχείο ESPERIA PALACE, Σταδίου 22 στην Αθήνα,

για την παρουσίαση του λευκώματος του Δήμου με τίτλο

«Η Διαμαντόπετρα του Μωριά»,

για μια ξενάγηση στην Ιστορική Καρύταινα και στα υπόλοιπα χωριά του Δήμου μας.

Η παρουσίαση θα πραγματοποιηθεί από τους διακεκριμένους ομιλητές:

Ηλία Γιαννικόπουλο, διδάκτωρ Πανεπιστημίου Εδιμβούργου,

τον Σοφοκλή Δημητρακόπουλο, συγγραφέα του Λευκώματος

και τον Πέτρο Σαραντάκη επιμελητής της έκδοσης.

* * * * * * * * * * * *

ΚΑΡΥΤΑΙΝΑ: Η ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΕΤΡΑ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ 
του  Σοφοκλή Γ. Δημητρακόπουλου

εκδ. Μίλητος, σελ. 236, 35 ευρώ

Ταξίδι στην καρδιά του Μοριά, τη μαγευτική Καρύταινα, προτείνει το λεύκωμα (δίγλωσσο: ελληνικά-αγγλικά) που συνδυάζει ισορροπημένα τον λόγο με την εικόνα.

Από τα άγνωστα βήματά της στην αρχαιότητα μέχρι σήμερα, η Καρύταινα με τα δύο ξακουστά ποτάμια, τον Αλφειό και τον Λούσιο, το επιβλητικό φράγκικο κάστρο και το όνομά της, για το οποίο υπάρχουν τουλάχιστον επτά διαφορετικές θεωρίες για την προέλευσή του, αποκαλύπτεται.

Κατατοπιστικά κείμενα για τον τόπο και τους ανθρώπους, την Ιστορία και τους ήρωες, τις εντυπώσεις που προκάλεσε η Καρύταινα σε ανθρώπους του πνεύματος όπως ο Νίκος Καζαντζάκης. Στα «συν» της έκδοσης, οι εντυπωσιακές αεροφωτογραφίες.

(από την εφημ. "ΤΑ ΝΕΑ"ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2009)

http://gortynos.gr/

Δήμος Γόρτυνος

Καρύταινα “το Τολέδο της Ελλάδας”

Η Καρύταινα είναι κωμόπολη της Γορτυνίας του νομού Αρκαδίας. Είναι χτισμένη σε κορυφή λόφου γύρω από το μεσαιωνικό κάστρο. Βρίσκεται στο χώρο της αρχαίας Βρένθης.

Διακρίνεται ιδιαίτερα για τον μεσαιωνικό της χαρακτήρα που της προσδίδουν τα σπίτια, το κάστρο και οι βυζαντινού ρυθμού εκκλησίες. Είχε ακμάσει το 13ο αιώνα επί φραγκοκρατίας, καθώς ήταν πρωτεύουσα μίας από τις βαρονίες των Φράγκων. Τα πρώτα χρόνια της Φραγκοκρατίας, την βαρονία της την κατείχε η οικογένεια των Ντε Μπρυγιέρ. Μάλιστα, ο Ούγος Ντε Μπρυγιέρ οχύρωσε τον λόφο δίπλα στην πόλη, εκεί όπου υπήρχαν τα ερείπια της αρχαίας Βρένθης.

Το εντυπωσιακό και ισχυρό κάστρο της Καρύταινας προσέδωσε στην πόλη στρατηγική σημασία και την ασφάλισε αποτελεσματικά. Αργότερα, η Καρύταινα πέρασε στην εξουσία του Δεσποτάτου του Μορέως και πιο μετά σ' αυτήν των Οθωμανών, το 1461. Στην τουρκοκρατία παρέμεινε σημαντικό εμπορικό κέντρο, που κατέλαβαν το 1821 οι Έλληνες.

Το 1826 χρησιμοποίησε ο Κολοκοτρώνης το κάστρο της ως ορμητήριο κατά του Ιμπραήμ και ως καταφύγιο των γυναικών και των παιδιών.

* Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B1%CF%81%CF%8D%CF%84%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%B1

«Δίκαιο της Υγείας» της Μαρίας Μητροσύλη από τις εκδ. Παπαζήση

Το έργο «Δίκαιο της Υγείας» της Μ. Μητροσύλη προσεγγίζει συστηματικά, σε έκταση και βάθος το δίκαιο της υγείας, έναν κλάδο που τα τελευταία χρόνια σημειώνει μεγάλη ανάπτυξη διεθνώς, λόγω της εντυπωσιακής προόδου της ιατρικής. Αποτελεί ένα αυτόνομο κλάδο του δικαίου, με σκοπό την έρευνα οργανωτικών και ουσιαστικών ζητημάτων που απασχολούν το δημόσιο, αλλά και το ιδιωτικό δίκαιο.

Η μελέτη εξετάζει καταρχάς τις γενικές αρχές που διέπουν το δίκαιο της υγείας, την έννοια της υγείας και το συνταγματικό δικαίωμα των πολιτών στην υγεία. Αναφέρεται ειδικά στις εθνικές πηγές του εν λόγω δικαίου, στο ευρωπαϊκό δίκαιο, καθώς και στις αποφάσεις και γνωμοδοτήσεις των διεθνών οργανισμών και της νομολογίας. Στη συνέχεια μελετά την οργάνωση και διοίκηση του συστήματος υγείας στην Ελλάδα σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο.

Ερευνά τις μονάδες υγείας του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, που ασχολούνται με την παροχή υπηρεσιών πρόληψης, διάγνωσης, θεραπείας και αποκατάστασης, καθώς και με διατάξεις που αφορούν στη χρηματοδότηση τους, στις προμήθειες και στις συμπράξεις δημοσίου-ιδιωτικού τομέα. Επίσης εστιάζει στο νομικό καθεστώς που διέπει τους επαγγελματίες υγείας και την επαγγελματική τους ευθύνη (αστική, ποινική καν πειθαρχική/δεοντολογική).

Το έργο προσεγγίζει ακόμη ζητήματα που αφορούν την έννομη σχέση ιδίως γιατρού-ασθενή, τις πράξεις φροντίδας υγείας με ειδική αναφορά στη συναίνεση του ασθενή ύστερα από ενημέρωση. Επικεντρώνεται ακόμη σε ειδικά θέματα φροντίδας υγείας που απασχολούν τις σύγχρονες κοινωνίες, όπως η υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, οι μεταμοσχεύσεις ιστών και οργάνων, η ευθανασία κ.α. Συγκεκριμένη αναφορά γίνεται στην ψυχική υγεία με στόχο τη μη διάκριση σωματικής και ψυχικής ασθένειας. Τέλος η μελέτη ολοκληρώνεται με τα δικαιώματα των ασθενών και τις Ανεξάρτητες Αρχές και Επιτροπές προστασίας τους.

Σ' αυτή περιλαμβάνεται εκτενής βιβλιογραφία και πηγές. Ενδιαφέρει γιατρούς, νοσηλευτές και άλλους επαγγελματίες υγείας, καθώς και νομικούς που ασχολούνται με το δίκαιο της υγείας, τους φοιτητές, αλλά κάθε πολίτη.

----------------

* Η Μαρία Μητροσύλη είναι διδάκτωρ της νομικής και εργάζεται ως βοηθός του Συνηγόρου του Πολίτη. Μαζί με την Έμμυ Φρονίμου, είναι συντάκτριες της έρευνας: "Οικογενειακή, κοινωνική και επαγγελματική επανένταξη ειδικών ομάδων πληθυσμού: η περίπτωση των γυναικών κρατουμένων", Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών, 2008.